Της Βιβής Αθανασοπούλου
Η εξαίρεση στον κανόνα!
Η καθημερινότητά μας διέπεται από κανόνες που πρέπει να σεβαστούμε και να τηρήσουμε πιστά. Μας διδάσκουν να ακολουθούμε ρητά το «κοινωνικό» συμβόλαιο για να λειτουργεί εύρυθμα η ζωή μας. Εγκλωβιζόμαστε σε «πρέπει» για να γίνουμε ευτυχισμένοι.
Η ευτυχία όμως κρύβεται στην εξαίρεση κι όχι στον κανόνα. Εκείνη τη στιγμή που το αδοκίμαστο και τ’ απ ‘αλλού φερμένο εμφανίζονται, ο κανόνας καταρρέει ως δια μαγείας.
Να χαμογελάμε από την ψυχή μας γιατί το θέλουμε κι είναι πηγαίο κι όχι γιατί έτσι πρέπει, να ερωτευόμαστε αληθινά και να ακούμε την καρδιά μας, να πραγματοποιούμε τα όνειρά μας και να μη διστάζουμε να ρισκάρουμε, να μην έχουμε απωθημένα και να μην κρατάμε λόγια ανείπωτα.
Να αναζητάμε αυτούς που μπορούν να μας διακρίνουν μέσα στο πλήθος, αυτούς που λατρεύουν την εξαίρεση και είναι μοναδικά αυθεντικοί, αυτούς που μας βγάζουν την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Η ουσία έγκειται στη γοητεία της εξαίρεσης που δεν κοντράρει τις αξίες και τα ιδανικά μας, που δίνει σάρκα και οστά σε ενδόμυχες επιθυμίες και δίνει πραγματικό νόημα στην ύπαρξή μας.
«Ή θα βρούμε τον δρόμο ή θα τον φτιάξουμε» είπε ο Καρχηδόνιος στρατηλάτης Αννίβας. Κι εμείς επιλέγουμε να τον φτιάξουμε με εκείνη την εξαίρεση που μας αφυπνίζει, μας ταξιδεύει, μας συνεπαίρνει με αγαπημένες μουσικές και κάνει τη ζωή μας πιο φωτεινή.
