Ο Μαρκήσιος Παπαχώστας υπήρχε από πάντα. Σαν το φεγγάρι, τα αστερία και τον Ντάνκαν Μακλάουντ. Ως εκ τούτου έχει αρκετά μεγάλο παρελθόν. Πολλές ιστορίες, πολλές αναμνήσεις, και πολλές γυναίκες. Δεν είναι ο μόνος.
Όλοι έχουν παρελθόν, και είναι απολύτως λογικό, καθώς δεν γεννηθήκαμε χθες και επειδή επίσης δεν ζούμε στο 1913 όπου παντρευόσουν την πρώτη γκόμενα που θα σου καθότανε. Επομένως, είναι φυσικό ότι άντρες και γυναίκες θα έχουν περάσει από πολλά κρεβάτια μέχρι να αποφασίσουν τελικά, ότι είναι καλυμμένοι με αυτό που έχουν και ότι δε θέλουν να ψάξουν για κάτι άλλο. Το θέμα είναι κατά πόσο είσαι διατεθειμένος να δεχτείς το παρελθόν του ανθρώπου που έχεις δίπλα σου και να καταλαβαίνεις ότι είναι ακριβώς αυτό που αναφέρει η λέξη. Παρελθόν.
Το να μην θες να ακούς τι έχει συμβεί παλαιότερα στην ζωή του, έχει μόνο αρνητικά. Αρχικά τον μαθαίνεις πολύ καλύτερα. Μαθαίνεις πράγματα για την ζωή του, που αν σε ενοχλούσε να τα ακούσεις επειδή έτυχε να είναι με κάποια άλλη τότε, δεν θα τα μάθαινες πότε. Μαθαίνεις πράγματα που τον χάλασαν, πράγματα που του άρεσαν, πράγματα που έκανε, και έτσι έρχεστε πιο κοντά.
Δεν λέει φυσικά ο Μαρκήσιος να σου αναφέρει τι έκανε με την άλλη στο κρεβάτι, γιατί είναι άπλα αγένεια, άλλα δεν είναι κακό να σου πει οτιδήποτε άλλο. Είναι χαζό να ζηλεύεις γενικά, το έχει πει ο υπερφιλόσοφος σε προηγούμενο άρθρο, άλλα το να ζηλεύεις κάτι που έγινε πριν δέκα χρόνια είναι ακόμα πιο ηλίθιο. Για κάθε έναν σύντροφο που πέρασε από την ζωή μάς, υπάρχει και ένας λόγος για τον οποίο έφυγε από αυτήν. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωσή σας. Αλλιώς δε θα ήτανε με εσένα και θα ήτανε ακόμα με εκείνη που θα τον κάλυπτε πλήρως. Ούτε είναι λογικό να μην τον αφήνεις να πει για πράγματα που έκανε με παλιότερες γκόμενες. Δεν είναι ότι αναπολεί τα σκηνικά που έκανε μαζί τους, είναι ότι είναι αναμνήσεις του, και μέρος της ιστορίας του και οφείλεις αν θες να είστε μαζί να τα ξέρεις.
Στο κάτω κάτω τις γραφής, κι εσύ θα έχεις ένα κάποιο παρελθόν, εκτός αν είσαι δεκαέξι όποτε εκεί πάει πάσο ο Μαρκησιος. Άλλα αν είσαι δεκαέξι να πας να παίξεις με τις κούκλες σου και να μην διαβάζεις άρθρα που, προφανώς, είναι πολύ ανώτερα από το βλαμμένο μυαλό σου παλιομούλικο. Το παρελθόν σου μπορεί να έρχεται σε πολλές μορφές, πέρα από αναμνήσεις. Μπορεί να είναι τραγούδια που είχατε ακούσει μαζί με τον άλλον ή να είναι κάτι που του έγραψες ή ακόμα και κάτι που σου πήρε και το έχεις ακόμα στο δωμάτιο σου γιατί είναι πολύ γαμάτο και σπουδαίο. Έτσι λειτουργούν οι ανθρώπινες σχέσεις. Δεν σβήνεις κάποιον από την ζωή σου επειδή δεν είναι πια εκεί, ειδικά αν αισθανόσουν έστω και ελάχιστα πράγματα για εκείνον.
Το πώς διαμορφώθηκες κάποιος, σε αυτό που εσύ αγάπησες και ερωτεύτηκες, είναι αποτέλεσμα των εμπειριών του και όλων όσων έζησε πριν από εσένα. Δεν μπορείς να του το στερείς ούτε να τον ζηλεύεις για αυτό. «Μα δάσκαλε,» θα πείτε «αν μου πει ότι έγραψε για την άλλη ένα βιβλίο και για μένα έχει γράψει μόνο τι μάρκα δημητριακά του αρέσουν, δε σημαίνει ότι την αγαπούσε πιο πολύ;» Γελάει με την ανασφάλεια σου γυναικάκι ο Μαρκησσιος. Γελάει τόσο που πρέπει να βγάλει λίγο την κουκούλα για να πάρει ανάσα. Όχι, δε σημαίνει απολύτως τίποτα τέτοιο. Η άλλη μπορεί να του έβγαλε να γράφει, εσύ μπορεί να του βγάζεις να μαγειρεύει και η επόμενη μπορεί να του βγάλει να χορεύει τσάρλεστον.
Το αν σε αγαπάει η όχι δεν έχει να κάνει με το τι κινήσεις έκανε για τις άλλες, γιατί οφείλεις να θυμάσαι ότι ασχέτως των κινήσεων, κατέληξε να μην είναι με τις άλλες, άλλα με εσένα. Αν ήθελε άπλα ξεπέτα, θα έκανε την ξεπέτα του και θα έφευγε, δε θα ξεκινούσε σχέση. Για να ξεκίνησε, σημαίνει ότι ήταν έτοιμος να ξεπεράσει οτιδήποτε είχε στο παρελθόν του και να προχωρήσει παραπέρα. Μην κολλάς λοιπόν σε λεπτομέρειες και να θυμάσαι ότι ο,τι ωραίο γίνεται στον κόσμο γίνεται για ένα καλύτερο μέλλον.
pillowfights.gr
