Σε κάθε πολιτικό τοπίο, ο πολιτισμός παίζει έναν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη δημόσια σφαίρα.
Κοιτάζοντας δύο παρατάξεις υποψηφίων δημάρχων, προκύπτει μια ενδιαφέρουσα διαφοροποίηση στην προσέγγισή τους στην φροντίδα του κοινόχρηστου χώρου.
Στη μια πλευρά, η παράταξη Αλεξόπουλου, μετά την ολοκλήρωση της κεντρικής προεκλογικής ομιλίας της, ανέλαβε αμέσως δράση. Τα μέλη της προέβησαν σε εκτενή καθαρισμό του περιβάλλοντος χώρου, αφαιρώντας τα σκουπίδια και αφήνοντας πίσω τους έναν χώρο περιποιημένο.(σχετικό άρθρο)
Από την άλλη πλευρά, η παράταξη Μυλωνά παρέμεινε απαθής. Αν και η ομιλία της είχε τελειώσει περιπου 3 ώρες (η φωτο τραβήχτηκε στη μια το βράδυ) , τα σκουπίδια παρέμειναν αναλλοίωτα, περιμένοντας την επέμβαση του δημοτικού συνεργείου καθαρισμού την επόμενη ημέρα.
Αυτή η διαφορά στην προσέγγιση αντικατοπτρίζει την στάση και την προτεραιότητα κάθε παράταξης στη γενική της κουλτούρα. Αυτός το πολιτιστικό χάσμα επισημαίνει τη σημασία της φροντίδας,της προσωπικής ευθύνης και του σεβασμού στον δημόσιο χώρο και κατ επέκταση στους δημότες. Ενώ η μια παράταξη αναγνωρίζει τον ρόλο της στην καλλιέργεια ενός καθαρού και φροντισμένου περιβάλλοντος, η άλλη αφήνει την ευθύνη σε άλλους.
Στο τέλος, οι ψηφοφόροι έχουν τον τελευταίο λόγο στην κατεύθυνση που θέλουν να εξελιχθεί ο πολιτισμός στον τοπικό τους χώρο. Η επιλογή τους θα προσδιορίσει το μέλλον του κοινού τους χώρου και το μήνυμα που θέλουν να στείλουν για τον πολιτικό πολιτισμό που επιθυμούν.
Αυτή είναι και η γιορτή της Δημοκρατίας άλλωστε !
