Τοπικά

Μνημόσυνο στην Πάτρα για τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου- “Παρών” και ο Φ. Ζαΐμης

Γράφτηκε από westcity team
 
 
 
 

Μνημόσυνο για τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο Παλαιολόγο για τους συμπολεμιστές του, τέλεσε ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος.

Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Μητρόπολης Πατρών:

«Στήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν, τιμήθηκαν οἱ Ἥρωες καί Μάρτυρες τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως, μέ πρῶτον τόν μαρτυρικόν Αὐτοκράτορα τῆς Κωνσταντινουπόλεως Κωνσταντῖνον τόν Παλαιολόγον, ὁ ὁποῖος ἔπεσεν ἐπί τῶν ἐπάλξεων τῆς Βασιλίδος τῶν Πόλεων.

Τῆς Θείας Λειτουργίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος μίλησε ἐπίκαιρα, γιά τήν θλιβερά ἐπέτειο τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως, γιά τά γεγονότα πρό τῆς ἀποφράδος ἐκείνης ἡμέρας, γιά τήν φοβερή καί φρικτή καταστροφή ὑπό τῶν βαρβάρων Ὀθωμανῶν Τούρκων καί γιά τά μετά τήν ἅλωση, τά μαρτύρια δηλαδή, τούς διωγμούς καί κατατρεγμούς, τά σκλαβοπάζαρα καί τούς ἐξισλαμισμούς καί πλεῖστας ἄλλας φρικτάς βασάνους πού ὑπέστη τό Γένος κατά τά 400 καί γιά κάποιες περιοχές 500 χρόνια τουρκικῆς σκλαβιᾶς.

Ἐπίσης ἀνεφέρθη στούς στύλους καί πυρῆνες τοῦ Γένους πού ἐστήριζαν καί ἐφώτισαν αὐτόν τόν Λαό κατά τά πικρά χρόνια τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς, τήν Ἐκκλησία δηλαδή καί τήν Οἰκογένεια πού κράτησαν ζωντανή τήν πίστη στόν Θεό, τήν ἀγάπη στήν Πατρίδα, τήν γλῶσσα καί τήν Παράδοση.

Μίλησε γιά ὅσους σήκωσαν καί σηκώνουν τόν βαρύ σταυρό τῆς εὐθύνης ἔναντι τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Γένους, ἀπό τόν πρῶτο μετά τήν ἅλωση Πατριάρχη, τόν Γεννάδιο Σχολάριο, μέχρι καί τόν σημερινό Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ὁ ὁποῖος μαζί μέ τούς ὀλίγους, ἀλλά τόσο πολλούς καί μεγάλους, φυλάσσει πνευματικάς θερμοπύλας καί μέ τήν ἀείφωτο λαμπάδα φωτίζει ἀπό τό ἀειλαμπές Φανάριο τήν Οἰκουμένη σύμπασα.

“Χρέος ὅλων μας κληρικῶν καί λαϊκῶν, εἶναι νά κρατήσωμε καί τώρα καί στήν συνέχεια τά ζώπυρα τοῦ Γένους μας, ὅπως μᾶς τά κληροδότησαν οἱ Ἥρωες καί Μάρτυρες μας καί νά εἴμαστε ἕτοιμοι, ἄν χρειασθῇ, νά θυσιάσωμε γι’ αὐτά καί τήν ζωή μας”, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος καί στήν συνέχεια ἐτόνισε: “Ἐπλυθύνθησαν οἱ ἐπιβουλεύοντες τήν πατρίδα ἡμῶν, ἀλλ’ ἰδού ἀμέτρητα τά πλήθη τῶν ἀγαπώντων αὐτήν, τῶν ἀγωνιζομένων διά τήν δόξαν καί τό κλέος αὐτῆς. Πλῆθος τῶν ἀθλοφόρων καί λαμπαδηδρόμων μέ πρωτοπόρους τούς νέους, πού φωτίζουν τούς σκοτεινούς δρόμους μέ ἦθος καί ἀγωνιστικό καί ἐνθουσιαστικό σφρῖγος καί φρόνημα…”.

Μετά τήν ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου, ἐτελέσθη τό Ἱερό Μνημόσυνον ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως Κωνσταντίνου τοῦ Παλαιολόγου καί πάντων τῶν εὐκλεῶς ἀγωνισαμένων καί ἡρωϊκῶς πεσόντων, ἐπί τῶν ἐπάλξεων τῆς Βασιλευούσης τό 1453 καί τῶν μετά ταῦτα μαρτύρων τῆς τουρκικῆς θηριωδίας.

Στό τέλος ἐψάλη, ἀπό ὅλους, ὁ Ἐθνικός Ὕμνος.»

Στη σεμνή τελετή παρευρέθηκε και ο αντιπεριφερειάρχης, Φωκίων Ζαΐμης συνοδευόμενος από τον συνεργάτη του, πρόεδρο του Συλλόγου “Πείρος”, Δημήτρη Μπαρμπούνη.
Όπως ανέφερε ο κ. Ζαΐμης “τι να πει κανείς για τον Αυτοκράτορα. Το μόνο που θα ήθελα να πω ήταν ότι είχε πολλάκις την δυνατότητα της συνθηκολόγησης με πολλά προνόμια από τους Οθωμανούς αλλά αποφάσισε να πεθάνει μαζί με τους άνδρες του στην πύλη του Ρωμανού και να αποκεφαλιστεί μένοντας στην ιστορία ως Θρύλος πλέον όχι απλό ήρωας. Ζήτησε να τον θανατώσουν οι άνδρες του για να μην πιαστεί ζωντανός από τους Οθωμανούς αλλά κανείς δεν τόλμησε και τελικά αποκεφαλίστηκε από χέρι γενίτσαρου. Η παρακμιακή πορεία της Αυτοκρατορίας ήταν δυστυχώς μη αναστρέψιμη κυρίως λόγω της πρώτης αλώσεως το 1204 από τους σταυροφόρους, που κατέστρεψε υποδομές, ανθρώπινο δυναμικό και εξάντλησε τον πλούτο της πόλεως, της ασθενούς βοήθειας των Δυτικών αλλά και της διχόνοιας μεταξύ ενωτικών και ανθενωτικών.
Ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Δραγάσης Παλαιολόγος (8 Φεβρουαρίου 1405 – 29 Μαΐου 1453) ήταν ο τελευταίος βασιλεύων Ρωμαίος (Βυζαντινός) αυτοκράτορας, ως μέλος της δυναστείας των Παλαιολόγων αλλά και ο πρώτος και τελευταίος αυτοκράτορας που πήρε τον τίτλο “Βασιλεύς των Ελλήνων”, από το 1449 έως το θάνατό του που έπεσε μαχόμενος κατά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453). Μετά το χαμό του ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έγινε θρυλική μορφή της ελληνικής λαϊκής παράδοσης ως ο «Μαρμαρωμένος βασιλιάς».Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Μανταλένα Τόκκο, ανιψιά του Καρόλου Α΄ Τόκκου δεσπότη της Ηπείρου, η οποία, μετά το γάμο τους την 1η Ιουλίου 1428 σε μια τελετή κοντά στην Πάτρα, έγινε ορθόδοξη και άλλαξε το όνομά της σε Θεοδώρα. Αυτή πέθανε στο Σανταμέρι της Αχαΐας τον Νοέμβριο του 1429. Ενταφιάστηκε στην Γλαρέντζα, αλλά αργότερα το λείψανό της μεταφέρθηκε στη μονή του Ζωοδότη Χριστού στην Σπάρτη”.