Κείμενο Τότα Βαβαρούτα – Φωτο Κώστα Νιφορόπουλος
Με αφορμή την Ημέρα της Μητέρας εύχομαι Χρόνια πολλά στις μανάδες και στις γιαγιάδες του χωριού μας! Τον προηγούμενο αιώνα για τις μανάδες και τις γιαγιάδες μας η ζωή ήταν αλλιώς. Ας θυμηθούμε κάποια στοιχεία της ζωής τους και ας θυμηθούμε κι άλλα που λείπουν:
Οι συνεχείς γέννες… Οι ξυλόφουρνοι, οι γκαζιέρες, το τζάκι με τις πυροστιές για το ψωμί και το φαγητό… Τα τουτουμάκια, οι τραχανάδες, τα γλυκά του κουταλιού, τα τουρσιά., οι ελιές, οι πελτέδες στην ώρα τους… Το κουβάλημα του νερού στο σπίτι για οικιακή χρήση και για τους ντενεκέδες με τα λουλούδια στην αυλή…Το καζάνι, η σκάφη, ο κόπανος ,το φτιαχτό σαπούνι, η στάχτη, η βαρκίνα, το λουλάκι για την ολοήμερη βδομαδιάτικη ή δεκαπενθήμερη μπουγάδα πολυμελών οικογενειών, στο σπίτι, στα πηγάδια ή στο λαγκάδι/ Βρύση… Το ατέλειωτο μπαλωλόι πολυφορεμένων ρούχων…Το σιδέρωμα με τα κάρβουνα μέσα στο σίδερο… Το Σαββατιάτικο μπάνιο των παιδιών με τετζερέδια ζεστό νερό και πράσινο σαπούνι μέσα στη σκάφη..
Η φροντίδα για τα κοτερά ,τα ζώα, το περιβόλι … Οι εξωδουλειές στις ελιές, στις σταφίδες, στα αμπέλια δίπλα στον άντρα… Το σάρωμα και το ασβέστωμα των αυλών… Η επεξεργασία του μαλλιού μέχρι να γίνει νήμα, οι αργαλειοί, τα κεντήματα ,τα πλεχτά για τον ρουχισμό ανθρώπων και σπιτιού, για τις προίκες των κοριτσιών… Οι παραξενιές των γερόντων και των ανύπαντρων αδερφών του συζύγου… Η υποταγή στην αντρική εξουσία και τα αυστηρά ήθη… Η τήρηση παραδοσιακών εθίμων…
Η συμμετοχή στις χαρές και στις λύπες συγχωριανών… Οι διηγήσεις , τα παραμύθια, τα γέλια, τα κουτσομπολιά γύρω από το τζάκι , στα πεζουλάκια των αυλών, στα ληνά, όταν σουρούπωνε ( Πόσο αγαπούσα να τις ακούω!) Όλα περνούσαν από τα χέρια τους και την καρδιά τους… Τιμή και σεβασμός !!!
