Ολα τα τελευταία χρόνια, όπως και πριν από μία εβδομάδα, επανήλθε έντονα στο προσκήνιο η ύπαρξη ανεπεξέργαστων αστικών λυμάτων στη θαλάσσια περιοχή του Αλισσού.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι σε διερεύνηση της μυστηριώδους υπόθεσης για να εντοπιστούν αυτοί που ρυπαίνουν την περιοχή (από τις 11 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι επι 5-6 ημέρες) διαπιστώθηκε πως τα λύματα δεν προέρχονται από τον Βιολογικό Καθαρισμό Κάτω Αχαΐας, αλλά αντιθέτως οι δράστες έχοντας στήσει πολύ καλά τη «δουλειά» διοχετεύουν αυτά με «ευρεσιτεχνία» σε επίσημο αγωγό, μετά από αυτόν.
Στο στόχαστρο έχουν μπει όλες οι πιθανές πηγές απ’ όπου ξεκινά η ρύπανση, το ποτάμι του Πείρου αλλά κυρίως ο αγωγός των δύο Βιολογικών Καθαρισμών, του Δήμου και της Βιομηχανικής Περιοχής. Εντοπίστηκε κατ’ αρχήν πως τα επικίνδυνα λύματα και μάλιστα σε πολύ μεγάλες ποσότητες, καταλήγουν κατευθείαν στη θάλασσα και είναι ακατέργαστα, αφού δεν περνούν πρώτα από αυτούς. Η χρήση του κοινού αγωγού φαίνεται να γίνεται μέσω φρεατίων, τα οποία αναζητούνται και θεωρείται σίγουρο ότι θα βρεθούν, μαζί με πολλά άλλα πράγματα..!
Οι υπεύθυνοι του Δήμου μιλούν μάλιστα για «φάμπρικα» που έχουν στήσει κάποιοι γλιτώνοντας χιλιάδες ευρώ – αφού τα χρήματα της αποχέτευσης είναι πολλά – και κανονικά τα λύματα θα έπρεπε, με υψηλό κόστος, να μεταφέρονται στους ΒΚ Αιγίου ή Αμαλιάδας. «Είναι πολλά τα συμφέροντα και δεν είναι απλά… πετάω κάτι σε ένα βόθρο» έλεγαν στελέχη του στην «Π».
Η έρευνα κινείται προς πάσα κατεύθυνση και αναμένεται να ολοκληρωθεί, με πλήρη στοιχεία, στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, για ν’ ακολουθηθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες προς τις συναρμόδιες Υπηρεσίες Περιβάλλοντος, Αστυνομίας και Δικαιοσύνης.
ΜΥΛΩΝΑΣ: «Θα πάμε στην δικαιοσύνη και θα φτάσουμε μέχρι εκεί που δεν πάει»!
Η «Π» έθεσε τα στοιχεία, που έχει στη διάθεσή της, στον δήμαρχο Δυτικής Αχαΐας Σπύρο Μυλωνά, ο οποίος αρκέστηκε να πει: «Διερευνούμε το σύμπαν. Θα τους βρούμε και θα τους πιάσουμε. Θα έχουμε σύντομα εξελίξεις. Πρόκειται για συστηματική δουλειά. Μετά μηνύσεις. Θα πάμε στην δικαιοσύνη και θα φτάσουμε μέχρι εκεί που δεν πάει»