Ένας αρχαιολογικός θησαυρός βρίσκεται στη Δυτική Αχαΐα και πιο συγκεκριμένα κοντά στον Άραξο.
Το Τείχος Δυμαίων ή Κάστρο της Καλόγριας είναι προϊστορική μυκηναϊκή ακρόπολη στην Αχαΐα που ήταν σε πλήρη χρήση κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και στην Ενετοκρατία και εξακολούθησε να χρησιμοποιείται για στρατιωτικούς σκοπούς μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τοποθεσία & Στρατηγική Σημασία
Βρίσκεται 35 χιλιόμετρα από την Πάτρα στο ακρωτήριο του Αράξου στα Μαύρα βουνά.
Το Όνομα του Κάστρου
Ονομάστηκε τείχος Δυμαίων γιατί βρισκόταν στην Δυμαία χώρα και κάστρο της Καλόγριας (σύγχρονη ονομασία) από την ομώνυμη παραλία που βρίσκεται κοντά του. H αρχαία ονομασία της θέσης δεν είναι γνωστή, το όνομα «Τείχος Δυμαίων» είναι συμβατική ονομασία οφειλόμενη στον ιστορικό Πολύβιο. Από κάποιους αρχαιολόγους πιστεύεται ότι στην θέση του ήταν κατά την αρχαιότητα η πολίχνη Λάρισα.
Ιστορία
Το τείχος χτίστηκε στην τελική νεολιθική περίοδο, πιθανότατα περί το 1300 π.Χ., και έμεινε σε χρήση μέχρι την ενετοκρατία. Εγακταλείφθηκε το 18ο αιώνα, αλλά χρησιμοποιήθηκε ξανά το 1943 από τις ιταλικές και γερμανικές δυνάμεις κατοχής που γκρέμισαν μέρος των τειχών για να ανοίξουν είσοδο για αυτοκίνητα και κατασκευάζοντας πολυβολεία καταστρέφοντας με αυτόν τον τρόπο μεγάλο μέρος από το αρχαίο μνημείο.
Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία
Τα τείχη του κάστρου ήταν κυκλώπεια, είχαν μήκος 200 μέτρα, 10 μέτρα ύψος και 5 μέτρα πάχος. Κατά καιρούς και ιδιαίτερα κατά την Ενετοκρατία έγιναν διάφορες προσθήκες και ενισχύσεις. Το τείχος διασώζεται ακόμα και σήμερα και κατά καιρούς γίνονται εργασίες αναστηλώσεως του.
Ο λόφος προστατεύεται από τα Δ και ΝΔ από τη φυσική οχύρωση, που προσφέρει η απόκρημνη πλαγιά και κατά την αρχαιότητα η θάλασσα, η οποία σήμερα έχει μεταβληθεί σε έλη από τις προσχώσεις του ποταμού Λαρίσσου. Τις άλλες πλευρές του λόφου προστατεύει το μυκηναϊκό κυκλώπειο τείχος. Η πρόσβαση γινόταν από την “κύρια” πύλη στα νοτιοανατολικά, την “μέση” πύλη στα βόρεια και την, κατεστραμένη σήμερα, βορειοδυτική πύλη.
