Η επιστολή που λάβαμε , περιγράφει την αγωνία να αποκτήσει ο τόπος τα αυτονόητα , αλλά και και την “αηδία” της διαδικασίας χρηματισμού των ψηφοφόρων , μετά και τα “έκτροπα” που έγιναν την ημέρα των εκλογών , με προσαγωγές και καταγγελίες.
Αναλυτικά :
Λίγο πριν οι κάλπες ανοίξουν ξανά για τις δημοτικές μας εκλογές -για το μέλλον του τόπου μας ,μια ανάσα πριν τα αποτελέσματα δώσουν τα ηνία στα χέρια κάποιου υποψήφιου δημάρχου, ας μιλήσουμε λίγο για τον τόπο μας.
Ο Δήμος μας, ο δήμος που αξίζει να ζεις, ο τόπος που θέλει τους νέους συμμάχους του για να προοδεύσει, την δεδομένη στιγμή ειναι αφημένος στο έλεος του θεού.
Μένω στα Νιφορέικα. Το χωριό έχει σβηστεί ως δια μαγείας από τον χάρτη του Δήμου. Έχει αφεθεί στην τύχη του. Ένας κάδος για ολόκληρο τετράγωνο που αν θυμηθεί ο δήμος θα περάσει να τον αδειάσει, τα χόρτα έχουν ξεπεράσει τα κάγκελα των σπιτιών μας. Ζούμε κοινώς σε μια ζούγκλα, χωματερή, και απλά περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει.
Η παραλία μας, η πηγή του τουρισμού μας; Ας μην συζητήσουμε καλύτερα σε τι κατάσταση βρίσκεται. Δεν θα αναφερθώ σε ονόματα και παρατάξεις. Δεν ειναι του παρόντος. Δεν με αφορά το ποιος ευθύνεται. Με αφορά αυτο που βλέπω, αυτο που ζω!
Μαζί με τους νέους, μαζί με τους νέους που; Βλέπω χρόνια τώρα στον τόπο μου να “διοικούν” οι ίδιοι και ίδιοι. Κανένας νέος. Καμιά προσπάθεια να μπει η νεολαία στο παιχνίδι της τοπικής πολιτικής παρά μόνο στα λόγια.
Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που πολλοί από εμάς έχουν κινητοποιηθεί και έχουν διάθεση να βοηθήσουν τον τόπο μας. Το ζήτημα όμως ειναι με τι τρόπο σκέφτεται ο κάθε ένας από εμάς.
Η ψήφος και η επιλογή τοπικού -αρχηγού- ειναι μια απόφαση καθαρά προσωπική που δεν χρηματίζεται δεν εξαγοράζεται δεν πουλιέται, είναι μια διαδικασία δημοκρατική κάτι που με λύπη διαπιστώνουμε πως ΔΕΝ υφίσταται. Σε αυτές τις εκλογές θα ήθελα να δω τον κόσμο να ψηφίζει με γνώμονα το καλό του τόπου μας και όχι λόγω υποχρέωσης σε κάποιο υποψήφιο ή στον ίδιο τον άρχων του συνδυασμού.
Δεν ειναι τρόπος να ξεπληρώσεις την υποχρέωση η ψήφος. Η ψήφος δίνεται σε κάποιον που θεωρείς πως αξίζει να υπάρχει στον τόπο σου και να προσφέρει ανιδιοτελώς ή τουλάχιστον σχεδόν ανιδιοτελώς.
Αυτή την Κυριακή περιμένω να δω την λογική να πρυτανεύει και όχι το χρήμα να γίνεται σταυρός στις κάλπες, αυτή την Κυριακή θα ήθελα να δω πως αυτός ο τόπος έχει ελπίδα για ζωή.
