(Από το περιοδικό TRIP που κυκλοφορεί στα περίπτερα)
Το ποδόσφαιρο στην πλατεία, η θέα στη γειτονιά της Παντάνασσας από το γραφείο του, το ρολόι της εκκλησίας να χτυπάει δυνατά… Ο Γιώργος Μαυραγάνης μοιράστηκε μαζί μας μνήμες από το παρελθόν που τον ακολουθούν μέχρι σήμερα. Παιδικά, μαθητικά και εφηβικά χρόνια που έζησε με ξεγνοιασιά στο πατρικό του σπίτι.
Το σπίτι της οικογένειας Μαυραγάνη βρίσκεται στη συμβολή των οδών Παντανάσσης και Καραϊσκάκη, στον πέμπτο όροφο, και έχει θέα την Παντάνασσα και την πλατεία. Από το μπαλκόνι βλέπει τον Παντοκράτορα και το Αρχαίο Ωδείο.
Δεν του έφυγαν ποτέ από τον νου και την καρδιά τα παλιά ακίνητα στην περιοχή Παντανάσσης-Καραϊσκάκη-Πατρέως-Υψηλάντου. «Ευτυχώς, δεν οικοδομήθηκε η γειτονιά και εξακολουθεί να θυμίζει την παλιά Πάτρα» μας είπε με ευδιάκριτο έναν νοσταλγικό τόνο στα λόγια του.
Όταν ήταν παιδί, θεωρούσε πλεονέκτημα να ζει κοντά στο κέντρο, καθώς οι μετακινήσεις δεν ήταν εύκολες και τα προάστια ήταν αποκομμένα. Στα παιδικά του χρόνια το ενδιαφέρον μονοπωλούσαν κάθε Σάββατο το ποδόσφαιρο στην πλατεία της Παντάνασσας και το κατηχητικό. «Θυμάμαι ακόμα το χτύπημα από το ποδόσφαιρο, ήταν στο τέλος του Δημοτικού. Για ένα χρόνο δεν πατούσα καλά το πόδι μου. Ήταν τραυματική η εμπειρία…». Τα ματς διακόπτονταν συχνά από τον φύλακα πλατείας και οι ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις μεταφέρονταν στην αρχή της Ηφαίστου. «Τότε στην περιοχή λειτουργούσαν κάποιες βιοτεχνίες και δεν ενοχλούσαμε…».
Εκτός από το ποδόσφαιρο, το αθλητικό ενδιαφέρον του Γ. Μαυραγάνη ήταν εστιασμένο στις ταχύτητες. «Έτρεχα στα 100 μέτρα και ήμουν πολύ γρήγορος. Πήγαινα για προπόνηση στο ΚΕΤχ». Διέκοψε μετά την Γ’ Γυμνασίου, καθώς οι σχολικές υποχρεώσεις αυξήθηκαν και οι στόχοι του προσανατολίστηκαν αυστηρά στο διάβασμα.
Η πιο συνηθισμένη μορφή διασκέδασης εκείνα τα χρόνια ήταν ο κινηματογράφος. «Πηγαίναμε, κυρίως, στο “Ελπίς” και λιγότερο στο “Ιντεάλ”. Το καλοκαίρι προτιμούσαμε την “ΟΥΦΑ”…». Στα φοιτητικά χρόνια τη σκυτάλη πήρε ο «Πελεκάνος» και για ποτό στο
«Τίφανις» και το «Χάραμα». Το τέλος των σχολικών εξετάσεων της Γ΄ Λυκείου είχε γιορταστεί από την παρέα στο καλοκαιρινό «Χάραμα» με τον Μπάμπη Γκολέ και τα «Παιδιά από την Πάτρα». Ο Γ. Μαυραγάνης νοσταλγεί τα Σάββατα των νεανικών του χρόνων, μετά το μεσημέρι που τέλειωνε το σχολείο. Υπήρχε ένα πρόγραμμα γεμάτο με δραστηριότητες και εξόδους με τους συμμαθητές.
Από το Δημοτικό ήταν μαζί με τον Χρήστο Στολάκη, τον Γιώργο Σταυρόπουλο, τον Θωμά Μακατσώρη, τον Γιώργο Παλαιολόγο, τον Διομήδη Αποστολόπουλο, τον Άκη Ανδριώτη, την Κωστάντζα Παπανδρέου, την Αθηνά Χριστοπούλου. Μεγαλώνοντας προστέθηκαν στην παρέα ο Γιώργος Βέργος, ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, ο Χρήστος Σοφής, ο Πάνος Μίχος, ο Πάνος Φειδίας, ο Κωνσταντίνος Φλαμής, ο Τάσος Μανιάκης, ο Θάνος Γαβριλόπουλος, ο Τάκης Βαβαρούτας, ο Θανάσης Ζορμπαλάς, ο Γιώργος Καπερώνης, ο Μίλτος Λέων, ο Ντένης Τραγούδας, ο Τάσος Παπατσώρης…
Παρά τη διαφορά ενός χρόνου, υπήρχε καλή σχέση από τότε με τον σημερινό βουλευτή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Θεόδωρο Παπαθεοδώρου. Οι δρόμοι τους συναντήθηκαν ξανά την περίοδο της συγκυβέρνησης, όταν ο Γ. Μαυραγάνης ήταν υφυπουργός Οικονομικών και ο Θ. Παπαθεοδώρου, υφυπουργός Παιδείας. «Συνεργαστήκαμε πολύ καλά τότε…» θυμάται.
Το Πάσχα ήταν πάντα μια από τις αγαπημένες περιόδους του έτους για τον Γ. Μαυραγάνη στη γειτονιά της Παντάνασσας. Με τους παιδικούς φίλους του, τον Χρ. Στολάκη και τον Γ. Σταυρόπουλο, πήγαιναν σε όλες τις Ακολουθίες στην Παντάνασσα και τις παρακολουθούσαν από την αρχή μέχρι το τέλος. «Δεν ξεχνώ ποτέ την εικόνα της γεμάτης πλατείας στην Παντάνασσα τη βραδιά της Ανάστασης…
Το θέαμα ήταν και εξακολουθεί να είναι εντυπωσιακό. Σαν να μην πέρασε μια μέρα… Θυμάμαι ακόμα ότι μαθητές της Γ΄ Λυκείου κρατήσαμε τον Επιτάφιο στο ύψος της Αλάμπρας, αλλά και τις επισκέψεις σε ιδρύματα με τη Χριστιανική Στέγη όταν ήμασταν μαθητές… Ομορφες εποχές…».
