Τοπικά

Γ. Καραμαλίκης για το δημοψήφισμα της Τουρκίας

Γράφτηκε από Westcity Team
 
 
 
 

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι, η Τουρκία είχε να γνωρίσει ηγέτη σαν τον Ταγίπ Ερντογάν από την εποχή του Μουσταφά Κεμάλ.

Έναν κανονικό και ένα… σχεδόν “Ατατούρκ”, δηλαδή πατέρα των Τούρκων.

Ο Ταγίπ Ερντογάν, μετά από σχεδόν 15 χρόνια στην ηγεσία της Τουρκίας και παρόλο που η άσκηση εξουσίας του έχει “στραγγαλίσει” αρκετές από τις αρχές της Δημοκρατίας, διατηρεί την ανοχή και την αγάπη σχεδόν του μισού πληθυσμού.

Ο άλλος μισός βέβαια, ενδεχομένως και να τον μισεί, αλλά αυτή ενίοτε είναι η τύχη κάθε μεγάλου και χαρισματικού ηγέτη. Ξυπνάει πάθη και μίση προς κάθε κατεύθυνση.
Το αποτέλεσμα του δημοψήφισματος έδειξε ότι ο Ερντογάν έφτασε πολύ κοντά στο όνειρο της ζωής του. Να γίνει δηλαδή “Ατατούρκ”.

Και τυπικά, από τη στιγμή που η πρότασή του στο δημοψήφισμα εγκρίθηκε, τα κατάφερε. Ουσιαστικά όμως όχι.
Το πολιτικό στραπάτσο που υπέστη είναι μεγάλο, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον, τόσο της Τουρκίας όσο και της ευρύτερης περιοχής αλλά και για το δικό του!
Ο Ερντογάν έχει πλέον να διαχειριστεί μια απολύτως διχασμένη Τουρκία, με περιοχές που παράγουν πλούτο και είναι φανατικά απέναντί του αλλά και περιοχές που με πάθος πίστεψαν στο όραμά του να τον υποστηρίζουν με πάθος.

Αν δε στην εξίσωση προστεθούν και οι Κουρδικές περιοχές, τότε τα πράγματα γίνονται περίπλοκα!
Με αυτή την εσωτερική κατάσταση,ο Τούρκος πρόεδρος,ουσιαστικό ηττημένος
από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, καλείται να διαχειριστεί μια σειρά σοβαρών θεμάτων, όπως είναι η χαμένη συνοχή της χώρας του, το Κουρδικό ζήτημα, η καταρέουσα Τουρκική οικονομία, το Κυπριακό θέμα, οι σχέσεις του με τα γειτονικά κράτη και κυρίως με την Ελλάδα αλλά και αυτές με την Ε.Ε, τιςΗΠΑ, τη Ρωσία!

Έτσι λοιπόν ένας πληγωμένος και αποδυναμωμένος Ερντογάν, βιώνει την αφετηρία της αποδρομής μιας μακράς πολιτικής ηγεμονίας. Κάτι που τον καθιστά εξαιρετικά επικίνδυνο…
Κανείς λοιπόν δεν γνωρίζει ποιόν δρόμο θα ακολουθήσει

Θα είναι ο δρόμος της λογικής και της μετριοπάθειας ή αυτός του δογματισμού και της αυταρχικότητας;
Υπό αυτές τις συνθήκες η Ελληνική πλευρά και όχι μόνο, οφείλει να παρακολουθήσει
προσεκτικά τις επιλογές του και να τον διευκολύνει στην πρώτη επιλογή αλλά να προετοιμαστεί αναλόγως για την δεύτερη.