Εντάξει, όλες μας έχουμε περάσει από εκείνη τη φάση που με το που θα βιώσουμε κάποια προσωπική απογοήτευση (π.χ. χωρισμός) τρέχουμε στο You Tube για να ‘πενθήσουμε’ υπό την μουσική υπόκρουση των πιο καταθλιπτικών, στενάχωρων τραγουδιών.
Παραδόξως, είναι εκείνη η στιγμή που απεχθανόμαστε να ακούσουμε οτιδήποτε εύθυμο, ακόμη και εάν μπορεί να είναι αυτό που έχουμε περισσότερο από όλα ανάγκη.
Τώρα λοιπόν, ερευνητές του Freie Universität στο Βερολίνο μας δίνουν ακόμη ένα λόγο να κλίνουμε προς τα πιο μελαγχολικά ακούσματα – όταν δεν είμαστε και στα καλύτερά μας.
Σε online survey που δημοσιεύθηκε στο PLOS ONE, περισσότερα από 700 άτομα απάντησαν σε ερωτήσεις όπως πόσο συχνά και γιατί ακούνε στενάχωρη μουσική, ποιος είναι ο αντίκτυπος της μουσικής αυτής στα συναισθήματά τους και ποια είναι τα αγαπημένα τους μελαγχολικά τραγούδια.
Οι περισσότεροι ερωτηθέντες, όταν ακούνε στενάχωρη μουσική, ταλαντεύονται μεταξύ ευτυχίας, λύπης και νοσταλγίας. Αρκετοί από τους συμμετέχοντες ανέφεραν και συναισθήματα όπως ενθουσιασμός, έκπληξη, τρυφερότητα, γαλήνη, δύναμη και υπεροχή. Με άλλα λόγια, καλά κάναμε μέχρι τώρα που βάζαμε Beirut και κουκουλωνόμασταν κάτω από τα σκεπάσματα.
Σύμφωνα με το PLOS ONE, η μελαγχολική μουσική μπορεί να βοηθήσει και στη μουσικοθεραπεία αλλά και στην αποδοχή και επιβράβευση του ίδιου μας του εαυτού. Είναι εκείνοι οι οδυνηρά ειλικρινείς στίχοι και το παρήγορο συναίσθημα πως όχι, δεν είμαστε οι μόνοι που πονάμε.
