Μαζαράκης: Η συγκρότηση του Οικονομικού Επιμελητηρίου

Η ξεκάθαρη θέση για την συγκρότηση προεδρείου των κλαδικών σωματείων είναι: “αναλογικό – αντιπροσωπευτικό προεδρείο”.

Δηλαδή η κάθε παράταξη ανάλογα με τις ψήφους που πήρε, να έχει την ανάλογη θέση ευθύνης στο προεδρείο.

Είναι μια διάφανη θέση που διασφαλίζει με δίκαιο τρόπο την βούληση όσων συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία.

Ταυτόχρονα μ’ αυτόν τον τρόπο αποκλείεται κάθε υπόγεια συννενόηση και συνδιαλλαγή, μακριά και έξω από την θέληση του κυρίαρχου εκλογικού σώματος. Οτιδήποτε άλλο είναι βαθύτατα αντιδημοκρατικό και παραπέμπει σε άλλες εποχές, φαλκιδεύοντας την ετυμηγορία των συναδέλφων.

Η συγκρότηση του προεδρείου ενός κλαδικού σωματείου δεν είναι ένα άδειο πουκάμισο, δεν είναι ένα λουλούδι χωρίς άρωμα. Είναι μια πράξη υψηλής ευθύνης. Είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας.

Και αυτή τη φορά στο Οικονομικό Επιμελητήριο δεν πρυτάνευσε η λογική της Ευθύνης. Οι “αριστερές” αντιδημοκρατικές δυνάμεις δεν μπόρεσαν να σταθούν μακριά από “κόλπα”, τακτικισμούς, μικροκομματικά παιγνίδια, επίπλαστες πλειοψηφίες, τυχοδιωκτισμούς.

Οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ “συμμάχησαν”και έδωσαν τη θέση του Προέδρου στην δεύτερη παράταξη. Μια θέση που δικαιωματικά και ιστορικά ανήκει στη πρώτη παράταξη, που ήταν αυτή που πρόσκεινται στη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Δεν δέχτηκαν ούτε καν την εκ περιτροπής θέση του Προέδρου μεταξύ πρώτης και δεύτερης παράταξης. Αδιαφόρησαν και δεν έκαναν σεβαστή την θέληση του εκλογικού σώματος. Χωρίς καμμία αιδώ, χωρίς καν να κρατήσουν τα προσχήματα, συμφώνησαν σε προεδρείο μειοψηφίας. Προφανώς κινήθηκαν στην λογική του “ή εμείς ή αυτοί’, μια λογική που ο Ελληνικός Λαός καταδίκασε με πολύ ηχηρό τρόπο. Είναι βέβαιο ότι με τις ιδεοληψίες τους κάποιοι, βλέπουν παντού εχθρούς και όχι συναδέλφους.

Εντελώς υποκριτική η στάση τους για “προγραμματικό προεδρείο”, γιατί μόλις στις προηγούμενες εκλογές, συμμετείχαν στο προεδρείο μαζί με την φιλελεύθερη παράταξη, η οποία τους καλοδέχτηκε αν και είχε την αυτοδυναμία.

Τέτοιες λογικές, τέτοιες νοοτροπίες δεν σηματοδοτούν απλώς μια απύθμενη ασέβεια προς τους συναδέλφους τους, που συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία. Ρίχνουν λάδι στην φωτιά που ήδη έχει ανάψει και που αν δεν σβήσει, θα οδηγήσει στην διάσπαση μιας δυναμικής ομάδας της κοινωνίας, όπως είναι οι οικονομολόγοι.

Μέσα σ’ αυτό το ζοφερό τοπίο, ιδιαίτερα ενθαρρυντική η δήλωση του επικεφαλής της ΔΗ.ΚΙ.Ο που επί της ουσίας τι λέει:; “Θα τιμήσουμε την εμπιστοσύνη των συναδέλφων και θα πρωτοστατήσουμε με συνέπεια στις διεκδικήσεις των ρεαλιστικών και δίκαιων αιτημάτων του κλάδου.

Για τους αγώνες που θα έρθουν…..”