Πόσος μαρασμός ακόμα; -Της Ασπασίας Ρηγοπούλου*

Σε μία περίοδο που το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη, η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας δέχεται διαρκή χτυπήματα οικονομικού μαρασμού.

Μετά την μεταφορά της έδρας του ΤΙΤΑΝ, μιας από τις ιστορικότερες  παραγωγικές μονάδες της χώρας, στο Βέλγιο η περιοχή μας ζει ένα ακόμα πλήγμα. Το εμβληματικό εργοστάσιο της Frigoglass βάζει λουκέτο. Ο όμιλος αποφάσισε ξαφνικά να μεταφέρει την παραγωγή ανταλλακτικών για ψυγεία στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα, σχεδόν 100 οικογένειες από την περιοχή της Δυτικής Αχαΐας, να εντάσσονται στο φάσμα της ανεργίας.

Το γεγονός ασφαλώς θα εξάγει παρενέργειες οικονομικές και κοινωνικές στην ευρύτερη τοπική κλίμακα. Η εξέλιξη αυτή δεν αποτελεί μόνον ένα ακόμα πλήγμα για την τοπική μας κοινωνία αλλά για ολόκληρη τη χώρα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την περασμένη εβδομάδα ανακοινώθηκε ένα ακόμα λουκέτο, του εργοστασίου που παράγει το γάλα Βλάχας στην Ημαθία.

Μετά από αυτό ο κοινός νους προβληματίζεται. Σε ποια τροχιά ανάπτυξης που ευαγγελίζεται η Κυβέρνηση, έχουμε μπει; Τα κυβερνητικά στελέχη δεν βλέπουν ότι ο τόπος μας μαραζώνει και ότι υγιές είχε απομείνει παίρνει το δρόμο της εξόδου από τη χώρα για να σωθεί;

Η περιοχή της Δυτικής Ελλάδας, και κυρίως η Πάτρα, βιώνει ακόμα τις συνέπειες της βιομηχανικής της γύμνιας. Το κλείσιμο και οι μετακινήσεις βιομηχανιών από την περιοχή οδήγησαν τον τόπο σε μαρασμό και επηρέασαν καθοριστικά τους δείκτες ανεργίας. Αν και πέρασαν αρκετές δεκαετίες από τότε που μπήκαν τα λουκέτα σε εργοστασιακούς χώρους, η περιοχή δεν έχει απαλλαχτεί από το φάντασμα που άφησε πίσω της η εργοστασιακή υποχώρηση.

Η χώρα δεν έχει πλέον περιθώρια για άλλου τέτοιου είδους μνημεία μαρασμού. Οι εικόνες παρακμής μάς κατακλύζουν σε κάθε στροφή της κεφαλής. Κι αυτές θα πολλαπλασιαστούν, εάν δεν αλλάξει το τοπίο στο εσωτερικό της χώρας.

Ποιος θα δώσει απαντήσεις και λύσεις για το αύριο των 100 οικογενειών της Αχαϊας που βιώνουν από προχθές την ανεργία;

 * Η Ασπασία Ρηγοπούλου είναι ιατρός – ακτινολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας.