19 Μαρτίου 2012
Πέρασαν 6 χρόνια από την ημέρα που η Αχαϊκή Συνεταιριστική Τράπεζα έκλεισε με βίαιο τρόπο, τιθέμενη σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης , συμπαρασύρωντας μαζί της και την ήδη πολύπαθη Τοπική Οικονομία της Δυτικής Ελλάδος. Στην πορεία των ετών και μέσα στην οικονομική συγκυρία που ζούμε κι άλλες πολλές τράπεζες τέθηκαν σε ειδική εκκαθάριση έχοντας όμως την προστασία του Ελληνικού κράτους.
Άμεση συνέπεια ήταν για τους εργαζόμενους να οδηγηθούν στην απόλυση. Στο “μοντέλο” που εφαρμόστηκε κατά την εκκαθάριση δεν λήφθηκε μέριμνα για την εργασιακή αποκατάσταση των απολυμένων , όπως έγινε εν συνεχεία με τις υπόλοιπες τράπεζες με αποτέλεσμα η “αδικία” παρά ότι έχει αναγνωριστεί από όλες τις κυβερνήσεις έκτοτε, στην πράξη δεν έχει δοθεί ακόμη λύση. Μάλιστα πολλοί υπάλληλοι εξακολουθούν να παραμένουν στην ανεργία.
Άμεση συνέπεια επίσης είχε σε ιδιώτες και επιχειρήσεις που απολάμβαναν των υπηρεσιών της Τράπεζας. Οι καταθέτες είχαν πρόσβαση στα χρήματά τους περίπου 15 ημέρες έπειτα , με τα χρήματα να μεταφέρονται στην Εθνική Τράπεζα. Τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στους δανειολήπτες , όπου μέχρι και σήμερα τα δάνειά παραμένουν στην υπό εκκαθάριση τράπεζα , με όλα τα προβλήματα που συνεπάγεται αυτό.
Μεγάλοι χαμένοι και οι μεριδιούχοι , η ραχοκοκαλιά της Τράπεζας όπου επένδυσαν τα χρήματα τους , χωρίς ακόμη να είναι σαφής τύχη των κεφαλαίων τους.
6 χρόνια μετά ακόμη αιωρείται ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ ; για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Η Αχαϊκή Συνεταιριστική Τράπεζα είχε όντως προβλήματα ικανά να την οδηγήσουν σε εκκαθάριση ή όλα έγιναν στο πλαίσιο πολιτικών αποφάσεων και σαρωτικών αλλαγών στον κλάδο εν μέσω των τότε Μνημονίων. Απαντήσεις που ο Σύλλογος Εργαζομένων αλλά και ο Σύλλογος Μεριδιούχων ακόμη ζητούν , με την Πολιτεία 6 χρόνια μετά να μην έχει αποκαταστήσει τις “αδικίες” παρά τις κατά καιρούς δεσμεύσεις.
