Τσιγκρής: Η Ελλάδα έχει ανάγκη από ένα νέο δόγμα εσωτερικής ασφάλειας

Η ανασφάλεια των πολιτών έχει φτάσει σε ανησυχητικούς δείκτες. Οι κάτοικοι χωριών και πόλεων αισθάνονται απροστάτευτοι από το έγκλημα.

Οι ελλείψεις της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.) σε προσωπικό και μέσα είναι πλέον ασφυκτικές. Τα περιπολικά δεν έχουν βενζίνη και ελαστικά. Η επιχειρησιακή ετοιμότητα των επιμέρους υπηρεσιών φθίνει καθημερινά, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και την αυτοθυσία της συντριπτικής πλειοψηφίας των αστυνομικών.

Και όλα αυτά ενώ οι διαρρήξεις και οι ληστείες έγιναν καθημερινότητα ακόμη και στα χωριά. Η ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας των πολιτών τελεί σε άμεση διακινδύνευση. Οι κάτοικοι αυτο-οργανώνονται δημιουργώντας ομάδες αυτοπροστασίας. Η αυτοδικία αρχίζει να υποκαθιστά το κράτος, αφού χάθηκε ακόμη και η στοιχειώδης εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτό.

Για το σχεδιασμό μιας ορθολογικής αντεγκληματικής πολιτικής είναι απαραίτητος ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου και της λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας ως κατεξοχήν φορέα παροχής ασφάλειας. Η μεταρρύθμιση στη δομή και την οργάνωσή της. Η αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης και συνεργασίας με τους πολίτες. Η ποσοτική και ποιοτική καταγραφή της εγκληματικότητας στις πραγματικές της διαστάσεις.

Προκειμένου να μπορέσει η ΕΛ.ΑΣ. να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις νέες προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών (βλ. Άγγελος Τσιγκρής: “Αντεγκληματική Πολιτική για την Ελλάδα του 21ου Αιώνα”, Εκδόσεις Ινστιτούτου Δημοκρατίας “Κωνσταντίνος Καραμανλής”, 2003), πρέπει σε πρώτο στάδιο να γίνουν τα ακόλουθα:

1. Η προσαρμογή των διεθνών προτύπων και τάσεων της αντεγκληματικής πολιτικής στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της Ελληνικής περίπτωσης.

2. Η αλλαγή της νομοθεσίας αναφορικά με τη χρήση των όπλων από τους αστυνομικούς.

3. Η δημιουργία ειδικών ομάδων δίωξης με εξειδίκευση σε ιδιαίτερα εγκλήματα.

4. Η εντατικοποίηση και ενίσχυση των πεζών και εποχούμενων αστυνομικών περιπολιών.

5. Η πάταξη της διαφθοράς στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ.

6. Η ενίσχυση των μηχανισμών αυτοκάθαρσης των διωκτικών αρχών.

7. Η πρόσληψη επιστημονικού προσωπικού.

8. Η ορθολογική κατανομή του έμψυχου δυναμικού της ΕΛ.ΑΣ. στην Επικράτεια, με βάση τις ανάγκες της κάθε περιφέρειας για αστυνόμευση.

9. Η ανανέωση και ο εκσυγχρονισμός της υλικοτεχνικής υποδομής.

10. Η εκπαίδευση του προσωπικού στις νέες τεχνολογίες και στις σύγχρονες κατευθύνσεις της αντεγκληματικής πολιτικής.

11. Η συνεργασία των επιμέρους υπηρεσιών δίωξης της εγκληματικότητας (Ελληνική Αστυνομία, Λιμενικό Σώμα, Οικονομική Αστυνομία, Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, Τελωνεία).

12. Η δημιουργία κοινού θαλάμου επιχειρήσεων που θα λειτουργεί σε 24ωρη βάση.

13. Η ίδρυση συντονιστικού οργάνου διαχείρισης κρίσεων.

14. Η διασφάλιση του ύψους των αποδοχών του προσωπικού.

Υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση της διαρκώς αυξανόμενης εγκληματικότητας στη χώρα μας.

Απαιτείται, όμως, βαθιά γνώση του προβλήματος, βούληση και συγκροτημένο σχέδιο…».