Μπορεί το χρήμα να μην αγοράζει την αγάπη, αλλά ως φαίνεται αγοράζει ωραιότατα την ευτυχία, αναφέρουν επιστήμονες από τον Καναδά.
Σε μελέτη που πραγματοποίησαν ανακάλυψαν πως η αγορά υλικών αγαθών προκαλεί αίσθημα ευτυχίας το οποίο δεν αρχίζει και τελειώνει τη στιγμή που την κάνουμε, αλλά επιμένει επί εβδομάδες και μήνες, διότι το αναβιώνουμε κάθε φορά που κοιτάζουμε το νέο μας απόκτημα.
Το εύρημα αυτό αντικρούει εκείνο παλαιότερων μελετών, οι οποίες είχαν δείξει ότι οι άνθρωποι αποκομίζουν περισσότερη ευτυχία όταν αγοράζουν εμπειρίες παρά υλικά αγαθά.
Αυτό πιθανώς οφείλεται στο ότι προγενέστερες μελέτες δεν είχαν εξετάσει τα συναισθήματα των εθελοντών τους στον αληθινό κόσμο, αλλά μέσα στα εργαστήρια υπό τεχνητές συνθήκες αγορών, γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Social Psychological & Personality Science».
Στη δική τους μελέτη, η οποία είναι η πρώτη του είδους, έδωσαν σε ομάδα εθελοντών αληθινά χρήματα (20 δολάρια Καναδά ή 13 ευρώ), ζητώντας τους να τα ξοδέψουν για να αγοράσουν ένα υλικό αγαθό ή μία εμπειρία.
Από μία άλλη ομάδα εθελοντών, εξάλλου, ζήτησαν να αναφέρουν ένα υλικό δώρο ή μία εμπειρία-δώρο που θα λάβουν για τα εφετινά Χριστούγεννα.
Και οι δύο ομάδες εθελοντών έπρεπε καθημερινά και για δύο εβδομάδες να γράφουν σε ειδικά ερωτηματολόγια τι ένιωθαν για τα δώρα που αγόρασαν ή τους έκαναν.
Τα αποτελέσματα των απαντήσεών τους έδειξαν ότι και τα υλικά αγαθά και οι εμπειρίες μάς κάνουν ευτυχισμένους, αλλά με διαφορετικό τρόπο.
Έτσι, τα μεν υλικά αγαθά παρέχουν πιο ήπιο αλλά συχνό αίσθημα ευτυχίας που αντέχει στον χρόνο, ενώ οι εμπειρίες παρέχουν πιο έντονο αίσθημα ευτυχίας το οποίο όμως φθίνει με τον καιρό.
Επομένως, «η απόφαση για το αν κάποιος αγοράσει ένα υλικό αγαθό ή μία εμπειρία θα εξαρτηθεί από το είδος της ευτυχίας που επιθυμεί», δήλωσε οεπικεφαλής ερευνητής δρ Άαρον Γουέιντμαν, από το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, στο Βανκούβερ.
«Ας πούμε ότι τώρα τις γιορτές είναι κάποιος διχασμένος ανάμεσα στο αν θα αγοράσει εισιτήρια για μία συναυλία ή μία πολυθρόνα για το σαλόνι του.
Η συναυλία θα του προκαλέσει ενθουσιασμό και θα τον κάνει να νιώσει μεγάλη ευτυχία αλλά όταν τελειώσει, το τέλος της θα είναι οριστικό και θα μετατραπεί σε μία ευτυχισμένη ανάμνηση και τίποτε άλλο.
Αντιθέτως, η πολυθρόνα δεν θα προκαλέσει ποτέ την τρελή ευτυχία της συναυλίας, αλλά θα βρίσκεται εκεί, στο σαλόνι, για να κάνει καθημερινά τον ιδιοκτήτη της να νιώθει ευτυχισμένος που την αγόρασε».
