Μύθοι και αλήθειες για την στείρωση των ζώων

ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ «ΑΝΔΡΙΣΜΟ» ΤΟΥ

Το κατοικίδιο δεν έχει καμια αντίληψη σεξουαλικής ταυτότητας (αρσενικό/θηλυκό). Οι ορμόνες είναι αυτές που καθορίζουν τα πάντα. Η στείρωση δεν έχει καμία ψυχολογική επίπτωση στο ζώο (μελανχολία, στρες, άχγος). Δεν αλλάζει την προσωπικότητα του ζώου.

Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ

Τα ζώα δεν είναι άνθρωποι και οι άνθρωποι έχουν επιπροσθέτως την λογική. Δεν έχει αποδειχθεί ότι χρειάζετε να ικανοποιήσει το μητρικό του ένστικτο για να γίνει ευτυχισμένο και ολοκληρωμένο. Οι κτηνίατροι συνιστούν στείρωση σε αρενικά και θηλυκά, σε σκύλους και γάτες πριν τον πρώτο οίστρο.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

Άπειρα ντοκιμαντέρ πλέον μπορούν να δείξουν στα παιδιά πως έρχονται στον κόσμο οι γάτες, οι σκύλοι και άλλα ζώα. Δεν χρειάζετε να  βιώνει το ζωάκι το στρες και τον πόνο του αποχωρισμού από τα παιδιά του προκειμένου τα παιδιά μας να ζήσουν το θαύμα αυτό.

Είναι προτιμότερο να μάθουν ποσο υπεύθυνη πράξη για την κοινωνία είναι η στείρωση ενός ζώου αφού δεν θα έρθουν στο κόσμο σκυλάκια και γατάκια αδέσποτα.

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ

Τα ζώα συντροφιάς εκατοντάδες χρόνια τώρα είναι εξημερωμένα και οικόσιτα. Στην φύση ζούσαν και αναπαράγωνταν ελεύθερα. Τώρα ζουν στο σπίτι μας, στην αυλή μας, στο διαμέρισμα, είναι συγκάτοικοι. Θα πρέπει να τα προστατεύσουμε από την αναπαραγωγή. Η στείρωση είναι πράξη ευθύνης . Είναι κρίμα να έρχονται στην ζωή ζώα που δεν έχουμε εξασφαλίσει την διαβίωσή τους.

Πολλοί ,όταν το ζώο τους εγκυμονεί, ισχυρίζονται ότι έχουν βρεί σε ποιους  θα δώσουν τα νεογέννητα. Οι νόμοι 4039/2012&4235/2014 για τα Δεσποζόμενα & Αδέσποτα ζώα συντροφιάς, ορίζουν ακριβώς την διαδικασία υιοθεσίας ενός ζώου. Τα κουτάβια για να διατεθούν θα πρέπει να γίνει πράξη υιοθεσίας με ταυτόχρονη σύμανση του ζώου.

Στην πραγματικότητα αυτό γίνετε σε πολύ μικρό ποσοστό. Τις περισσότερες φορές τα ζωάκια καταλήγουν σε κάποιους που νομίζουμε ότι θα τα προσέξουν. Αυτή είναι η καλή περίπτωση. Η πιο συνηθησμένη και χειρότερη είναι να καταλήξουν σε κάδο σκουπιδιών ή να εγκαταληφθούν μετά τους δυο μήνες και να γίνουν αδέσποτα .

Και έτσι επανερχόμαστε στο αρχικό, ρητορικό, ερώτημα:

ΣΤΕΙΡΩΣΗ ΝΑΙ Ή ΟΧΙ

ΝΑΙ στείρωση ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ .

ΝΑΙ στείρωση γιατί η «πηγή του κακού» είναι οι ιδιοκτήτες των δεσποζώμενων ζώων.

Για την προστασία της δημόσιας υγείας και πρωτίστως των παιδιών μας.

Για να μην δεχόμαστε επιθέσεις από ζώα νηστικά και διψασμένα

Για να μην ακούμε γαυγίσματα και νιαουρίσματα μέσα στους κάδους από νεογέννητα

Για να μην κινδυνεύουμε να τρακάρουμε από ζώα που τριγυρνούν στους δρόμους αλλά και σκοτωμένα ζώα από ασυνείδητους οδηγούς.

Για να μην «αναγκάζονται” συμπολίτες μας  να φολιάζουν τις αγέλες επειδή  περπατώντας στην θάλασσα τους πήραν στο κατόπι γαυγίζοντας για τροφή ή επειδη είναι άρρωστα και υποφέρουν.

Για να μην αναγκάζονται συμπολίτες μας να φολάζουν ζώα επειδή κάνοντας ποδήλατο με τα παιδάκια τους αυτά τρέχουν από πίσω, είτε για να παίξουν, είτε για να εξασφαλίσουν λίγο φαγητό.

Για να μην βλέπουμε ζώα κρεμασμένα στα δέντρα ή ντουφεκισμένα επειδή μπήκαν στο κοτέτσι ή στο κοπάδι με τα πρόβατα. Κάποιου είναι αυτά τα ζώα,  είναι απόγονοι δεσποζώμενων που οι ιδικτήτες τους τα άφησαν να αναπαραχθούν χωρίς να λογαριάζουν τις συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο και τα ζώα.