Αρθρο του τ. Υφυπουργού Μιχάλη Μπεκίρη
Όταν ο Παύλος Μπακογιάννης είχε πει την φράση ότι «στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα» δεν εννοούσε ότι με την πρώτη δυσκολία προσφεύγουμε στις κάλπες. Η κυβέρνηση Τσίπρα με νωπή λαϊκή εντολή , δημοσκοπική υπεροχή και στήριξη , καθώς και στήριξη από την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού να κλείσει μια επωφελή συμφωνία για την χώρα δεν έχει κανένα άλλοθι πισωγυρίσματος.
Δεν είναι η πρώτη αλλά ελπίζω η τελευταία φορά που κόμμα ανέρχεται στην εξουσία δημιουργώντας υπερβολικές προσδοκίες στους πολίτες. Η ωρίμανση όμως έρχεται πολύ γρήγορα καθώς η επαφή με την σκληρή πραγματικότητα προσγειώνει τους πάντες. Η λύση είναι μία: απολογισμός αλήθειας , συστηματική δουλειά , εξεύρεση ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών συνεργασιών, εθνική συνεννόηση. Και για όλα αυτά δεν χρειάζονται εκλογές αλλά καλή πίστη και διάθεση υπέρβασης των όποιων διαφορών γιατί πάνω απ’ όλα και απ’ όλους πρέπει να είναι η Ελλάδα , οι Ελληνίδες και οι Έλληνες.
Ακούω και διαβάζω τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών. Που θα μας οδηγήσει αυτή η επιλογή; Αν η οικονομική καταστροφή σήμερα φαίνεται ως ένα ορατό αλλά απευκταίο σενάριο , η επιλογή των εκλογών την δεδομένη στιγμή , με τους δεδομένους πολιτικούς συσχετισμούς και στις δεδομένες οικονομικές συγκυρίες θα είναι πλήρης και ολοκληρωτική καταστροφή. Πραγματικά μου κάνει εντύπωση η ευκολία που εκστομίζονται τέτοιες σκέψεις και προτάσεις από εκπροσώπους του Ελληνικού λαού . Δεν είναι μόνο ανίκανοι , είναι επικίνδυνοι.
Είναι ένα εκ προμελέτης έγκλημα καθώς κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ούτε τον κ. Τσίπρα ούτε την κυβέρνησή του ότι όταν το κόμμα τους διεκδικούσε την εξουσία δεν είχαν στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους την περίπτωση να μην ευοδωθεί ο αρχικός τους σχεδιασμός, δηλαδή να μην μπορέσουν να υλοποιήσουν τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις. Και επειδή η εντολή που πήραν από τον δικό τους σχηματισμό αλλά και η εντολή των πολιτών στα πολιτικά κόμματα ήταν και είναι η παραμονή στο ευρώ και καμία συζήτηση περί δραχμής, η επιλογή τους είναι μονόδρομος και καταλήγει στην λύση που εδράζεται στην παραμονή της χώρας στην ζώνη του ευρώ. Με σκληρή διαπραγμάτευση , ναι. Με πιέσεις και στρατηγικές τακτικές, ναι. Αλλά όλα τα άλλα περί δραχμής , και λοιπών ευφάνταστων σεναρίων επιστημονικής φαντασίας είναι όχι απλώς επικίνδυνα να λέγονται αλλά πιθανή επιλογή τους θα οδηγούσαν την χώρα σε άθλιες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες.
Οι πρόωρες εκλογές δεν έχουν να προσφέρουν απολύτως τίποτα αφού το αντικείμενο διαχείρισης της νέας κυβέρνησης θα είναι ακριβώς το ίδιο με το σημερινό , αν όχι χειρότερο. Η τεράστια οικονομική επιβάρυνση της εκλογικής διαδικασίας , η πλήρης κατάρρευση των κρατικών εσόδων, οι σημαντικές απώλειες στον τομέα του τουρισμού λόγω της αβεβαιότητας θα εκτινάξουν στα ύψη το δημοσιονομικό κενό και τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν αμέσως μετά τις εκλογές, αν αυτές γίνουν , θα ωχριούν μπροστά στις σημερινές απίστευτες απαιτήσεις των δανειστών μας. Όλα αυτά είναι γνωστά στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» και η εθελοτυφλία , η ακινησία και η μεταβίβαση των ευθυνών σε άλλους μόνο ως εγκληματική πράξη μπορεί να εκληφθεί. Δυστυχώς και λόγω των καθυστερήσεων και των παραλείψεων της προηγούμενης κυβέρνησης αλλά και λόγω της μέχρι σήμερα μη ολοκλήρωσης της συμφωνίας έχουμε χάσει ως χώρα έναν ολόκληρο χρόνο που σημαίνει ότι στην πιο δύσκολη χρονική συγκυρία η οικονομία όχι απλώς δεν λειτουργεί αλλά ακατάσχετα αιμορραγεί.
Ο κ. Τσίπρας , η κυβέρνησή του , ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν τεράστιες ευθύνες ως προς το παρόν και το μέλλον του τόπου. Οι ιδεοληψίες που τους βασανίζουν στις «εκατοντάδες» συνιστώσες τους δεν ενδιαφέρουν κανένα παρά μόνο κάτι περιθωριακούς τύπους που «ψάχνονται» στο διαδίκτυο με σενάρια τρόμου , ανοησίας και πολιτικής ανικανότητας. Ο κ. πρωθυπουργός οφείλει να κυβερνήσει για το καλό της Ελλάδας αφήνοντας πίσω του το πολιτικό – κομματικό κόστος καθώς, κάθε άλλη επιλογή θα κάνει την Μικρασιατική Καταστροφή να μοιάζει βελούδινη ανάμνηση σε σχέση με αυτό που μπορεί να ζήσουμε αν οι επιλογές του έχουν κομματικό και όχι εθνικό πρόσημο. Θέλω να πιστεύω ότι το πατριωτικό χρέος όλων μας αυτή τη δύσκολη στιγμή είναι κάτι περισσότερο από δεδομένο!
