Έρχονται ελαφρύνσεις στα διόδια με αναθεώρηση των συμβάσεων

Παράλληλα, ο κ. Σπίρτζης, ανέφερε πως πολιτική επιλογή της κυβέρνησης είναι η διάχυση των έργων σε όλη την κλίμακα του τεχνικού κόσμου, αντί, όπως είπε, της συγκέντρωσής τους στις μεγάλες εταιρείες, όπως έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια. Επίσης, θα εφαρμοστεί και μία δομή σχεδιασμού και παρακολούθησης των έργων στο δημόσιο τομέα, κάτι που, όπως ανέφερε, θα έρθει πολύ σύντομα στη Βουλή.

Για το θέμα της αναθεώρησης των συμβάσεων των αυτοκινητοδρόμων, ο κ. Σπίρτζης αναγνώρισε την ανάγκη “πρόβλεψης τεχνοκρατικών συντελεστών που θα διασφαλίζουν πως τα έργα θα είναι βιώσιμα, αλλά και ότι η κοινωνία δεν θα είναι σε αδιέξοδο”. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι “κατηγορίες σαν τα άτομα με ειδικές ανάγκες θα πρέπει να περνάνε ελεύθερα, ότι στα γεωγραφικά όρια ενός δήμου δεν μπορεί να υπάρχουν διόδια για τους μόνιμους κατοίκους, και ότι εκεί που δεν έχουμε εναλλακτικές ασφαλείς οδεύσεις, πρέπει οι μόνιμοι κάτοικοι να διαθέτουν κάποιες ελεύθερες διελεύσεις, τουλάχιστον από τη μόνιμη κατοικία τους μέχρι την εργασία τους”.

“Αύριο η οικονομία θα είναι πολύ καλύτερα. Γιατί θα πρέπει η χώρα να έχει μόνιμους συντελεστές στα διόδια για 35-40 χρόνια, σαν να είναι μία χώρα πτωχευμένη;”, αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά ο υπουργός. Από την άλλη, ωστόσο, αναγνώρισε πως η διαδικασία της διαπραγμάτευσης δεν πρόκειται να είναι εύκολη, καθώς οι προηγούμενες διαπραγματεύσεις κράτησαν 3-4 χρόνια. “Εμείς προσπαθούμε να τις κάνουμε σε λίγους μήνες, για να υπάρχει άμεση ανταπόκριση στην ελληνική κοινωνία και στην ανάπτυξη, και να μην είναι η χώρα σε αποκλεισμό όπως είναι σήμερα”,είπε.

Ο αναπληρωτής υπουργός χαρακτήρισε “φαινόμενο που δεν συμβαίνει πουθενά στον πλανήτη”, την κατάργηση του υφιστάμενου διαχωρισμού των προδιαγραφών των δημόσιων και ιδιωτικών έργων και υπογράμμισε ότι, γενικότερα, πολιτική επιλογή της κυβέρνησης, είναι η διάχυση των έργων σε όλη την κλίμακα του τεχνικού κόσμου και όχι η συγκέντρωσή τους στις μεγάλες εταιρείες.

“Με το ύψος των έργων που έχουν ανατεθεί σε μεγάλες εταιρείες, θα έπρεπε όλος ο τεχνικός κόσμος της χώρας να μην προλαβαίνει να κοιμάται από το έργο που έχει”,τόνισε και πρόσθεσε: “Αντίθετα, ωστόσο, έχουμε έναν κλάδο που συμπαρασύρει και άλλα 150 επαγγέλματα σε απόλυτο μαρασμό. Καλό θα είναι επίσης, για τα δημόσια και τα ιδιωτικά έργα, εκτός από τον τεχνικό κόσμο της χώρας (εργολήπτες, μελετητές, τεχνικοί, γεωτεχνικοί κλπ.), να αρχίσει το Κοινοβούλιο να αναζητά και τις ευθύνες που έχει το τραπεζικό σύστημα, ο οποίος είναι ένας από τους κρίσιμους συντελεστές που επιβαρύνουν το κόστος των έργων…”

Παρατήρησε επίσης, ότι στο δημόσιο τομέα, δεν υφίσταται σήμερα καμία δομή σχεδιασμού, ή παρακολούθησης των δημοσίων έργων, “κανένα σύστημα που να επιτρέπει σε κάποιον να γνωρίζει πόσα και ποια έργα γίνονται στη χώρα σήμερα, σε ποια φάση βρίσκονται, ποια εταιρεία τα έχει αναλάβει και με τι προϋπολογισμό”, όπως είπε.

“Αυτό είναι τεχνολογικά, πάρα πολύ εύκολο να γίνει, αλλά η γνώμη μου είναι ότι δεν υπήρχε πολιτική βούληση. Υπήρχαν πιέσεις και σε χαμηλότερο επίπεδο από το κυβερνητικό, (από δήμους και Περιφέρειες) ώστε να μην γίνει αυτό το σύστημα. Δεν θέλουν να υπάρχει κάτι τέτοιο, διότι τότε δε θα είχαμε παράνομες κατατμήσεις μελετών και έργων και θα ξέραμε πόσες φορές έχει ανατεθεί μία μελέτη και σε τι προϋπολογισμό. Δέσμευσή μας είναι, πολύ σύντομα, να έρθει αυτή η συζήτηση στη Βουλή”, ανέφερε ο αναπληρωτής υπουργός Υποδομών.