Τώρα απειλεί εμάς η “θεωρία του τρελού”

Ο κ. Βαρουφάκης προσπάθησε να πείσει τους ομολόγους του στην ΕΕ ότι η κυβέρνηση ήταν αποφασισμένη να φτάσει πέρα από τα όρια, εξαναγκάζοντάς τους έτσι (!) σε άτακτη υποχώρηση.

Θεωρία παιγνίων, κεφάλαιο άγνωστο. Οι συνέπειες της διαπραγματευτικής του δεινότητας είναι ορατές: Υποσχεθήκαμε τα πάντα και δεν πήραμε το παραμικρό! Τώρα ο κ. Βαρουφάκης εφαρμόζει την “θεωρία του τρελού” στο εσωτερικό: Οι Έλληνες, λέει δεν θέλουν δουλειά και λεφτά, θέλουν αξιοπρέπεια!

Το κακό με τους έξυπνους ανθρώπους είναι ότι συχνά πέφτουν θύμα του ναρκισσισμού τους. Και γίνονται έτσι έρμαιο άλλων εξυπνότερων ανθρώπων! Διότι πάντα υπάρχει κάποιος πιο έξυπνος από εμάς! Τις θεωρίες παιγνίων, λοιπόν, μπορεί να τις ανακάλυψαν στο περιβάλλον του ΓΑΠ και του Αλέξη Τσίπρα τα τελευταία χρόνια, αλλά στην αυλή του Σόιμπλε και των προκατόχων του τις επεξεργάζονται εδώ και δεκαετίες. Ίσως να μην πέρασε από το μυαλό των μελών της ελληνικής “διαπραγματευτικής ομάδας” ότι ο απειλούμενος στην διάρκεια των διαπραγματεύσεων δεν ήταν η πλευρά της Ευρώπης, αλλά η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός!

Τώρα ο κ. Βαρουφάκης προσπαθεί να μας προετοιμάσει για το χειρότερο. Ετοιμαστείτε, λοιπόν, για μπόλικη “αξιοπρέπεια”. Λεφτά και δουλειές θα πρέπει να τα ξεχάσετε! Αυτό δεν σας το λέει ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος. Αλλά ο πρώτος υπουργός Οικονομικών της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα. Αλήθεια, σύντροφοι! Τι μας έχετε για μετά;

Εσείς αισθάνεστε καλά με τις δηλώσεις διαφόρων υπουργών; Ο κ. Φλαμπουράρης είπε χτες με τον πιο φυσικό τρόπο ότι θα ζητήσουμε μία μικρή παράταση για να πληρώσουμε το ΔΝΤ: “Αν δεν έχουμε μαζέψει το 1,4 δισ. ευρώ και έχουμε μαζέψει 0,8 δισ. ευρώ θα ζητήσουμε παράταση δύο μηνών”. Το είπε ο άνθρωπος τόσο φυσικά. Πως λέμε, “έλα βρε αδελφέ δεν χάθηκε και ο κόσμος”. Να σημειώσουμε καταρχήν ότι η Αργεντινή πήρε μία φορά παράταση ενός έτους για να πληρώσει μία δόση ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, αφού χρειάστηκαν νωρίτερα διαπραγματεύσεις ενός έτους!

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που δήλωσε ο κ. υπουργός. Προσέξτε την δήλωσή του. Έχει μέσα της ένα τεράστιο “αν”. Οπότε ρωτάμε κι εμείς με την σειρά μας κύριε Φλαμπουράρη: Κι ΑΝ δεν τα μαζέψετε, υπουργέ μας, τι θα γίνει;

Ο κ. Βαρουφάκης λέει ανοικτά εκείνο που οι υπόλοιποι δεν τολμούν να ομολογήσουν: Έρχονται δύσκολες μέρες. Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι στο όριο, οι τράπεζες έχουν χάσει καταθέσεις, ο κόσμος δεν πληρώνει τους φόρους του, το κράτος ψάχνει τρόπους για να καλύψει τις μεγάλες του υποχρεώσεις. Μισθοί και συντάξεις πιέζουν και στο βάθος οι αποπληρωμές δανείων. Πολύ απλά, το έργο δεν βγαίνει!

Παρόλα αυτά ο κ. Βαρουφάκης δεν αισθάνεται την υποχρέωση να μας εξηγήσει πως κατάφερε να υπογράψει τα πάντα δίχως να εξασφαλίσει ότι η χώρα δεν θα καταλήξει στα βράχια. Διότι περί κατορθώματος πρόκειται, να ξεκινάς για να πάρεις τα πάντα και στο τέλος να δίνεις τα πάντα. Ο κ. Βαρουφάκης το κατάφερε. Ίσως αυτό αποτελέσει το αντικείμενο ενός νέου του βιβλίου. Ήρωες του βιβλίου θα είμαστε όλοι εμείς. Μπορεί να μην έχουμε να φάμε, να μην έχουμε μέλλον. Θα έχουμε όμως αξιοπρέπεια. Τουλάχιστον τόση που να βγαίνουν… ωραία οι φωτογραφίες μας στο εξώφυλλο του βιβλίου του κ. καθηγητή.

www.capital.gr