Οι εύκολες δίαιτες είναι οπωσδήποτε πιο ελκυστικές από τις δύσκολες: μόνο πρωτεΐνες, μόνο λευκά φαγητά ή μόνο σούπα λαχανικών. Μ’ αυτήν την έννοια, το forking είναι κάτι που ακούγεται αρκετά προσιτό. Η λέξη τονίζεται στη λήγουσα γιατί προέρχεται από το γαλλικό βιβλίο Dîne Avec Une Fourchette (Δείπνο με ένα πιρούνι). Η τάση έχει εξαπλωθεί τόσο ώστε ακόμη και σε δεξιώσεις στις ΗΠΑ οι οικοδεσπότες καταστρώνουν για τους καλεσμένους τους ολόκληρα μενού που τρώγονται μόνο με πιρούνι. Ωστόσο στην πράξη, η προοπτική δεν είναι και τόσο ευχάριστη. Στο forking τα φαγητά δεν πρέπει μόνο να τρώγονται με πιρούνι αλλά και να ετοιμάζονται μόνο με αυτό.
Όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, υπάρχει μία light και μία hard-core εκδοχή. Στη light μπορείς να χρησιμοποιήσεις και μαχαίρι για να ετοιμάσεις ένα γεύμα και να επεκταθείς σε τροφές όπως το κοτόπουλο, η γαλοπούλα, ο γαρίδες, ο αστακός και η ομελέτα. Στη hard-core δεν επιτρέπονται μαχαίρια. Αυτό σημαίνει πως δεν μπορείς να ετοιμάσεις και να καταναλώσεις κανένα finger food (ψωμί, τυρί, φρούτα), τίποτα που να τρώγεται με κουτάλι (σούπες, γιαούρτι, δημητριακά, κομπόστες), τίποτα που αλείφεται (χούμους, τυρί κρέμα, κέτσαπ, μουστάρδα) ή να κόβεται (τα περισσότερα κρέατα). Το ίδιο ισχύει για την κολοκύθα (που τρώνε πολύ στην Αμερική), το αβοκάντο και τις αγκινάρες.
Και τι απομένει; Μικρή ποικιλία. Για πρωινό τρώμε ομελέτα με ασπράδια από 3 αυγά και για μεσημεριανό σαλάτα με πράσινο μαρούλι, βολβούς κρεμμυδιών, ντοματάκια, καρύδια και ελαιόλαδο. Ένα τυπικό δείπνο περιλαμβάνει σολομό στον ατμό, φρέσκα φασολάκια και μικρά ντοματάκια. Το πρόγραμμα κάθε μέρας είναι -δυστυχώς- ίδιο. Όμως μετά από δύο εβδομάδες, χάνεις σχεδόν δύο κιλά. Και την επιθυμία να μην ξαναδείς σολομό ή ασπράδια ποτέ ξανά.
Τελικά δουλεύει; Το μεγαλύτερο προσόν της δίαιτας είναι ο αφορισμός: αν δεν μπορείς να το τσιμπήσεις με πιρούνι, δεν το τρως. Έτσι δεν ξοδεύεις πια σκέψη πάνω στο τι ή το πόσο μπορείς να φας. Συγχρόνως είναι βαρετή (αφού επαναλαμβάνεται) και πολύ περιοριστική.Βέβαια, η αρχική μέθοδος, όπως περιγράφεται στο βιβλίο Dîne Avec Une Fourchette, μιλάει μόνο για το δείπνο. Οι Ivan Gavriloff και Sophie Troff εξηγούν έναν τρόπο ζωής όπου τρώμε κανονικά στη διάρκεια της ημέρας, αλλά το βράδυ δειπνούμε μόνο με πιρούνι. Κάτι τέτοιο είναι χρήσιμο για τους Γάλλους με τη μετριοπαθή διατροφή αλλά στην Αμερική έγινε μία αληθινή δίαιτα στέρησης. Θα τη δοκιμάσετε;
